-
1 zgadzać się
impf ⇒ zgodzić się* * *(-am, -asz)zgadzać się, że... — to agree that...
zgadzać się (z czymś) — ( wykazywać zgodność) to tally (with sth)
nie zgadzać się z kimś/czymś — to disagree with sb/sth
zgadzać się ze sobą — ( żyć w zgodzie) to get along fine (with each other), to get on (well) (with each other)
* * *ipf.1. (= przyzwalać) agree, give one's consent ( na coś to sth); zgadzać się na ustępstwa make concessions; zgadzam się z tobą bez zastrzeżeń I couldn't agree more; I fully agree with you.2. (= podzielać czyjąś opinię) agree ( z kimś with sb); nie mogę się z wami zgodzić I can't agree with you; zgadzać się z samym sobą rest easy with o.s.3. tylko ipf. (= być w zgodzie ze stanem faktycznym) be correct; (= nie być w sprzeczności) tally ( z czymś with sth); coś tu się nie zgadza something's wrong here; te dwie listy nie zgadzają się (ze sobą) these two lists don't tally (with each other); rachunek się zgadza the check l. (Br.) cheque is correct; tak, zgadza się yes, it's correct l. true.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zgadzać się
-
2 zgadzać się
zgadzać się [zgaʣ̑aʨ̑ ɕɛ] < perf zgodzić>vr1) ( udzielać zgody)\zgadzać się na coś mit etw einverstanden sein, etw erlauben ( pot) etw abnicken2) ( przyznawać komuś rację)\zgadzać się z kimś jdm Recht geben, mit jdm einig seinzgadzam się z panem, że ona jest wspaniałą śpiewaczką ich stimme mit ihnen überein, dass sie eine hervorragende Sängerin ist[nie] mogę się z tobą zgodzić, że... ich kann dir [nicht] zustimmen, dass...\zgadzać się z czymś mit etw übereinstimmente rachunki się nie zgadzają diese Rechnungen stimmen nicht übereincoś mi się tu nie zgadza hier stimmt etwas nicht4) \zgadzać się ze sobą miteinander gut auskommen, sich +akk gut vertragen -
3 zgadzać się
zgadzać się (-am) < zgodzić się> (-ę): zgadzać się na (A) (udzielać zgody) einverstanden sein (mit D), zustimmen (D); erlauben (A);zgadzać się z (I) (przyznawać rację) mit jemandem einig sein, mit jemandem übereinstimmen, jemandem beipflichten; einverstanden sein (mit D), beipflichten (D);zgadzać się na rozwód in die Scheidung einwilligen;zgadzać się (rozumieć się) sich verstehen, gut miteinander auskommen; rachunek, kopia übereinstimmen (z I mit D);zgadzać się na propozycję auf einen Vorschlag eingehen;zgadza się! stimmt!, genau!;coś się tu nie zgadza hier stimmt etwas nicht;zgadzam się! einverstanden! -
4 zgadzać\ się
zgadz|ać sięнесов. 1. соглашаться;nie \zgadzać\ sięam się я не согласен;
2. соответствовать; быть правильным (верным);\zgadzać\ się się z prawdą соответствовать истине;
wszystko się \zgadzać\ sięа всё правильно; ср. zgodzić się l, 2.+1. przystawać
-
5 zgadzać się
несов.1) соглаша́тьсяnie zgadzam się — я не согла́сен
2) соотве́тствовать; быть пра́вильным (ве́рным)zgadzać się się z prawdą — соотве́тствовать и́стине
wszystko się zgadza — всё пра́вильно; ср. zgodzić się 1), 2)
Syn:przystawać 1) -
6 rozchodzić się
1) (rozprzestrzeniać się) разноситься, распространяться2) rozchodzić się (znikać – np. o obrzęku) рассасываться3) rozchodzić się (dobrze się sprzedawać) расходиться (хорошо продаваться)4) rozchodzić się (o pieniądzach) расходиться (о деньгах)5) rozchodzić się (odchodzić w różne strony) расходиться (отходить друг от друга)6) rozchodzić się (przywyknąć do chodzenia) расходиться (привыкнуть к ходьбе)7) rozchodzić się (rozdzielać się) расходиться (разъединяться)8) rozchodzić się (rozpływać się, znikać) расходиться (рассеиваться)9) rozchodzić się (rozstawać się) расходиться (расставаться)10) rozchodzić się (rozwodzić się) расходиться (разводиться)rozpędzać się, nabierać rozpędu расходиться (набрать скорость)zacząć chodzić расходиться (начать ходить)rozmijać się расходиться (не встречаться)nie móc pogodzić, nie zgadzać się, wykazywać niezgodność расходиться (не соглашаться)rozpadać się расходиться (об атмосферических осадках)mijać się, wymijać się расходиться (обходить, не задев)być odmiennym, różnić się расходиться (различаться)rozpuszczać się, roztapiać się расходиться (растворяться)nabierać ochoty, ożywiać się расходиться (увлечься)rozigrać się, rozszaleć się разг. расходиться (разбушеваться)* * *I несов.1) расходи́ться2) распространя́ться, расходи́ться; ср. rozejść sięII сов. разг.1) ( o obuwiu) разноси́ться2) расходи́ться; привы́кнуть к ходьбе́ (после болезни и т. п.)Syn: -
7 sprzeciwiać się
impf sprzeciwić się* * *(-wiam, -wiasz)sprzeciwiać się czemuś — ( wyrażać sprzeciw) to object to sth
* * *ipf.sprzeciwić się pf.1. (= nie zgadzać się) oppose, stand against (komuś/czemuś sb/sth); object, stand opposed (komuś/czemuś to sb/sth); zdecydowanie sprzeciwić się put one's foot down, be dead against, stand firm l. fast against.2. (= być niezgodnym z czymś) contradict, counter; be contrary to, run counter to, clash with; sprzeciwiać się czyimś interesom run against sb's interests; to sprzeciwia się zasadom mojej wiary this contradicts l. is contrary to my faith.3. przest. (= dokuczać) tease.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sprzeciwiać się
-
8 sprzeciwiać się
несов.2) сопротивля́ться, проти́виться4) противоре́чить, не соотве́тствоватьsprzeciwiać się się zdrowemu rozsądkowi — противоре́чить здра́вому смы́слу
Syn: -
9 sprzeciwiać\ się
несов. 1. czemu возражать, протестовать против чего; не соглашаться на что;2. сопротивляться, противиться; 3. komu прекословить кому; дразнить кого; 4. противоречить, не соответствовать; \sprzeciwiać\ się się zdrowemu rozsądkowi противоречить здравому смыслу+1. oponować, protestować, nie zgadzać się 2. opierać się 3. drażnić się 4. przeczyć
-
10 ciepać sie
1) buntować się2) nie zgadzać się3) podskakiwać -
11 pisać się
-
12 zg|odzić
pf Ⅰ vt przest. (nająć) to employ, to hire (kogoś sb)- zgodzić dziewczynę do służby to engage a maidⅡ zgodzić się — zgadzać się 1. (wyrazić zgodę) to agree; to acquiesce książk.- zgodzić się na czyjąś propozycję to agree to a. accept sb’s proposal- zgodzić się coś zrobić to agree a. consent to do sth- zgodzić się, żeby ktoś coś zrobił to agree a. consent to sb doing sth- zgodził się przyjechać he agreed to come- zgadzam się, żebyś poszedł I agree to your going- zgodził się nam towarzyszyć he agreed to accompany us- on nigdy się na to nie zgodzi he’ll never agree to that- zgadzasz się? do you agree a. approve?2. (przyznać rację) to agree, to concur (z kimś/czymś with sb/sth); to agree (co do czegoś about a. on sth)- zgodzić się, że… to concur that…- zgadzam się z tobą, że… I agree with you that…- tu się z tobą zgodzę I’ll go along with you there- zgodzisz się chyba, że to nie ma sensu? don’t you agree this makes no sense?- zgadzać się z czyimiś poglądami to agree with sb’s views- zgadzamy się, że… we agree a. are agreed that…- nie zgadzać się z kimś/czymś to disagree with sb/sth- nie zgadzać się co do czegoś to disagree on a. about sth- całkowicie się z tobą zgadzam I entirely a. totally agree with you- całkowicie się zgadzam! I couldn’t agree more!- zgadza się (that’s) correct a. right- zgadza się, ale… that’s true, but…3. (być zgodnym, pokrywać się) [liczby, sumy] to tally, to add up; [fakty] to add up, to tally; [szczegóły] to check out- zgadzać się z czymś to agree a. correspond with sth- wszystko się zgadza! it all adds up!, it all fits into place!- coś mi się tu nie zgadza there’s something wrong here, something’s not quite right here- rachunek zgadza się co do grosza the account is accurate to the penny4. przest. (nająć się) to hire oneself (out) (do kogoś to sb)- zgodziła się na gosposię she hired herself out as a housekeeper- zgodzić się do służby u kogoś to go into service with sbThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zg|odzić
-
13 disagree
[dɪsə'griː]vinie zgadzać się, być innego or odmiennego zdaniato disagree with — action, proposal być przeciwnym +dat
* * *[disə'ɡri:]1) ((sometimes with with) to hold different opinions etc (from someone else): We disagree about everything; I disagree with you on that point.) nie zgadzać się2) (to quarrel: We never meet without disagreeing.) sprzeczać się3) ((with with) (of food) to be unsuitable (to someone) and cause pain: Onions disagree with me.) szkodzić•- disagreeably
- disagreement -
14 zaprzeczać
impf ⇒ zaprzeczyć* * *(-am, -asz); perf -yć; vi( nie zgadzać się) to disagree* * *ipf.1. (= nie zgadzać się) deny, refute; (twierdzeniu, wiedzy) disclaim.2. (= nie uznawać) deny, reject, refuse; ( oskarżeniu) repudiate; nie da się zaprzeczyć, że... there's no denying the fact that...; trudno temu zaprzeczyć it stands to reason; zaprzeczyć czyimś zeznaniom refute sb's testimony; zaprzeczyć oskarżeniu deny l. counter a charge; kategorycznie zaprzeczyć oskarżeniu meet a charge with a flat denial.3. (= być w sprzeczności) contradict, negate; zaprzeczać faktom fly in the face of facts.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaprzeczać
-
15 protestować
глаг.• протестовать* * *protestowa|ć\protestowaćny несов. протестовать, заявлять протест;\protestować przeciw czemuś протестовать против чего-л.+oponować, nie zgadzać się, przeciwstawiać się
* * *protestowany несов.протестова́ть, заявля́ть проте́стprotestować przeciw czemuś — протестова́ть про́тив чего́-л.
Syn: -
16 zaprzeczać
глаг.• возражать• возразить• опровергать• оспаривать• оспорить• отвергать• отказывать• отказываться• отрицать• противоречить* * *zaprzecza|ć\zaprzeczaćny несов. 1. отрицать, отвечать отрицательно;wszystkiemu \zaprzeczaćł он на всё отвечал отрицательно, он всё отрицал;
2. (nie zgadzać się) не соглашаться, оспаривать;\zaprzeczać faktom оспаривать факты;
3. опровергать;\zaprzeczać pogłoskom опровергать слухи+1. negować, przeczyć 3. prostować, dementować
* * *zaprzeczany несов.1) отрица́ть, отвеча́ть отрица́тельноwszystkiemu zaprzeczał — он на всё отвеча́л отрица́тельно, он всё отрица́л
2) ( nie zgadzać się) не соглаша́ться, оспа́риватьzaprzeczać faktom — оспа́ривать фа́кты
3) опроверга́тьzaprzeczać pogłoskom — опроверга́ть слу́хи
Syn: -
17 issue
['ɪʃuː] 1. n( problem) sprawa f, kwestia f; ( of magazine) ( edition) wydanie nt; ( number) numer m; (old) ( offspring) potomstwo nt2. vt 3. vito issue from — wypływać z +gen
the point at issue is … — chodzi o +acc
to confuse/cloud the issue — zaciemniać (zaciemnić perf) sprawę
to issue sth to sb, issue sb with sth — wydawać (wydać perf) coś komuś
to take issue with sb (over) — nie zgadzać się (nie zgodzić się perf) z kimś (w kwestii +gen)
to make an issue of sth — robić (zrobić perf) z czegoś (wielką) sprawę
* * *['iʃu:] 1. verb1) (to give or send out, or to distribute, especially officially: The police issued a description of the criminal; Rifles were issued to the troops.) wydać2) (to flow or come out (from something): A strange noise issued from the room.) wydostać się na zewnątrz2. noun1) (the act of issuing or process of being issued: Stamp collectors like to buy new stamps on the day of issue.) emisja2) (one number in the series of a newspaper, magazine etc: Have you seen the latest issue of that magazine?) numer3) (a subject for discussion and argument: The question of pay is not an important issue at the moment.) temat -
18 odds
[ɔdz]npl( in betting) szanse pl wygranej; ( fig) szanse pl powodzeniathe odds are that… — wszystko wskazuje na to, że…
the odds are in favour of/against his coming — wszystko wskazuje na to, że przyjdzie/nie przyjdzie
to succeed against all the odds — odnieść ( perf) sukces mimo wszelkich przeciwności
it makes no odds — (to) nie ma znaczenia, bez różnicy
to be at odds (with) — ( in disagreement) nie zgadzać się (z +instr); ( at variance) nie pasować (do +gen), kłócić się (z +instr)
* * *1) (chances; probability: The odds are that he will win.) szanse2) (a difference in strength, in favour of one side: They are fighting against heavy odds.) przewaga -
19 differ
['dɪfə(r)]vito differ (from) — różnić się (od +gen)
they agreed to differ — uzgodnili, że pozostaną każdy przy swoim zdaniu
* * *['difə]past tense, past participle - differed; verb1) ((often with from) to be not like or alike: Our views differ; Her house differs from mine.) różnić się2) (to disagree (with): I think we will have to agree to differ.) być innego zdania -
20 odmawiać
II. vt2) rel\odmawiać modlitwę ein Gebet sprechen3) ( nie udzielać)\odmawiać komuś czegoś jdm etw verweigern\odmawiać zrobienia czegoś verweigern, etw zu tun\odmawiać zgody/posłuszeństwa die Erlaubnis/den Gehorsam verweigern4) ( negować)\odmawiać komuś prawa do czegoś jdm das Recht zu etw absprechen\odmawiać komuś talentu/rozumu jdm Talent/Verstand absprechen5) nerwy/nogi odmawiają mi posłuszeństwa meine Nerven/meine Beine versagen mir den Dienst
См. также в других словарях:
nie chcieć słyszeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{o czymś} {{/stl 8}}{{stl 7}} stanowczo odmawiać, wykluczać coś, nie zgadzać się na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie chciała słyszeć o żadnych pieniądzach za przysługę. W wydawnictwie nie chcieli słyszeć o zmianie terminu. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nie mieć nic przeciw [przeciwko] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś, czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} zgadzać się na kogoś, na coś, nie mieć żadnych zastrzeżeń do kogoś, czegoś; uważać, że ktoś, coś jest w porządku, bez zarzutów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie mieć nic przeciw czyjemuś pomysłowi,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zgodzić się — dk VIa, zgodzić siędzę się, zgodzić siędzisz się, zgódź się, zgodzić siędził się zgadzać się ndk I, zgodzić sięam się, zgodzić sięasz się, zgodzić sięają się, zgodzić sięaj się, zgodzić sięał się 1. «udzielić na coś zgody, przystać na coś»… … Słownik języka polskiego
oszukiwać się — I – oszukać się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mylić się w ocenie czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oszukać się na kupnie czegoś. Oszukać się na człowieku. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opierać się – oprzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} utrzymywać pozycję pionową, korzystając z jakiejś podpory, podpórki, oparcia; wspierać się na czymś, o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Opierać się o blat stołu. Oprzeć się na czyimś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
burzyć się — I – zburzyć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmieniać stan równowagi, ładu na stan przeciwny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ocean burzył się niebezpiecznie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sprzeciwiać się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, sprzeciwiać sięam się, sprzeciwiać sięa się, sprzeciwiać sięają się {{/stl 8}}– sprzeciwić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, sprzeciwiać sięwię się, sprzeciwiać sięwi się {{/stl 8}}{{stl 7}} przeciwstawić się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sprzeciwiać się — ndk I, sprzeciwiać sięam się, sprzeciwiać sięasz się, sprzeciwiać sięają się, sprzeciwiać sięaj się, sprzeciwiać sięał się sprzeciwić się dk VIa, sprzeciwiać sięwię się, sprzeciwiać sięwisz się, sprzeciwiać sięiw się, sprzeciwiać sięwił się 1.… … Słownik języka polskiego
buntować się – zbuntować się — {{/stl 13}}{{stl 33}} w sytuacji gdy ktoś jest podporządkowany, uzależniony od kogoś, czegoś: swoim zachowaniem, słowami wyrażać sprzeciw, niezadowolenie, nie zgadzać się z kimś, z czymś, nie godzić się na coś; wszczynać bunt :{{/stl 33}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przeciwstawiać się – przeciwstawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} protestować, występować przeciw czemuś; sprzeciwiać się komuś, czemuś; nie zgadzać się na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przeciwstawiać się zarządzeniom dyrekcji. Przeciwstawić się ostro zwierzchnikowi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spierać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, spierać sięam się, spierać sięa się, spierać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} obstawać przy swoim stanowisku; nie zgadzać się z czyimiś argumentami; prowadzić spór : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spierać się o coś. Spierać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień